ፍራንሲስ ቤከን ነው እንዲህ ያለው….…”ከደራሲዎች ሁሉ፤ የበለጠው ደራሲ ጊዜ ነው።”ጊዜ እያመጣ የሚወስደው፣ እየፈጠረ የሚገድለው፣ እየገነባ የሚያፈርሰው፣ እያቆነጀ የሚከላው፣ እየሰጠ የሚነፍገው…ብዙ ነው። የጊዜ ትርክት አያልቅም፤ ስለጠላኸው የምታቋርጠው፣ ስለወደድከው “ቢስ-ይደገም” የምትለው አይደለም። የትናንቱን ለዛሬ፣ የዛሬውን ለነገ ለማለት ቃል-ኪዳን አላሰረም። የጊዜ ወንዙን ለተፈናጠጠ…

ከወራት በፊት አንድ ወዳጄ ዘመዶቹን ጥየቃ ከአዲስ አበባ ወደ ትውልድ ቀዬው ይገሰግሳል፡፡ ከዘመዶቹ መካከል አንዱ በኑሮው ጎስቆል ያለ ነበርና፣ ከናፍቆት ሰላምታው በተጨማሪ የሚበላውንም የሚለብሰውንም ይዞለት ይሄዳል፡፡ ይህ ወዳጄ ባበረከተው ሥጦታ ከገበሬው አክብሮትና ምርቃት ተቀብሎ፣ የሆድ የሆዳቸውንም እየተጨዋወቱ ሳለ፣ “እኔ ምልህ!…