ሰው አንድ መፅሃፍ ለመፃፍ ግማሽ ቤተ-መፃህፍት ያገላብጣል፡፡
ሳሙኤል ጆንሰን
(የመዝገበ ቃላት አዘጋጅና ፀሃፊ)
ግሩም ህንፃ በጠዋት ፀሃይ፣ በተሲያት ብርሃንና በማታ ጨረቃ መታየት እንዳለበት ሁሉ፣ እውነተኛ ታላቅ መፅሀፍም በወጣትነትና በብስለት እንደገናም በስተርጅና ዕድሜ መነበብ አለበት፡፡
ሮበርትሰን ዳቪስ
(ካናዳዊ ደራሲና ሃያሲ)
ሁሉም ዓይነት መፃህፍት በሁለት ይከፈላሉ። የዘመኑ መፃህፍትና የምንጊዜም መፃህፍት በሚል፡፡
ጆን ሩስኪን
(እንግሊዛዊ የሥነ ጥበብ ሃያሲ፣ ፀሃፊና ተራማጅ)
 ዘመናትና ህዝቦች መፃህፍትን እንደሚፈጥሩት ሁሉ፣ መፃህፍትም ዘመናትንና ህዝቦችን ይፈጥራሉ፡፡
ዣን ዣኩዊስ አምፔር
(ፈረንሳዊ ፀሃፊና የታሪክ ምሁር)
የሚስቴ ወንድም ያልተለመደ የነፍሰ ግድያ ታሪክ ፅፏል፡፡ ሟች የሚገደለው ሌላ መፅሃፍ ውስጥ ባለ ገፀባህርይ ነው፡፡
ሮበርት ሲልቪስተር
(አሜሪካዊ ፀሃፊ)
ሰዎች በመፃህፍት ውስጥ ማንኛውንም ነገር ያሰፍራሉ፡፡ እኔ እምብዛም አንባቢ ባልባልም ይሄን ለማወቅ የሚያስችል በቂ ንባብ ግን አለኝ፡፡
ኮምፕተን ማኬንዚ
(እንግሊዛዊ ፀሃፊ)
አዲስ መፅሃፍ ሲታተም አሮጌውን አንብብ፡፡
ሳሙኤል ሮጀርስ
(እንግሊዛዊ ገጣሚና የስዕል ሥራዎች ሰብሳቢ)
ረዥም ልብወለድ ማንበብ ሲያምረኝ ረዥም ልብወለድ እፅፋለሁ፡፡
ቤንጃሚን ዲስራኤሊ
(የቀድሞ የእንግሊዝ ጠ/ሚኒስትርና ፀሃፊ)
የዘመኑ እውነተኛ ዩኒቨርሲቲዎች መፃህፍት ናቸው፡፡
ቶማስ ካርሊሌ
(ስኮትላንዳዊ የታሪክ ምሁርና ወግ ፀሃፊ)
አንዳንድ መፃህፍት ከጫፍ እስከ ጫፍ በውሸት የተሞሉ ናቸው፡፡
ሮበርት በርንስ
(ስኮትላንዳዊ ገጣሚና የዘፈን ግጥም ደራሲ)