ከደጃፉ ቆመሽ እናቴ አታኩርፊኝ
ከበር እንድመለስ በእጆችሽ አትግፊኝ
በደማቅ ትዝታሽ
በማይጠፋው ፍቅርሽ አስረሽ
አትጥለፊኝ
ይልቅ አሳልፊኝ!
ልክ እንደ እኩዮቼ ልሂድ ልሰደደው
ባይተዋርነቱን እራቡን ልልመደው
በእኔ አትዘኝብኝ ስሚ ምን እንዳሉኝ
ምን እንደረገሙኝ ምን እንደበደሉኝ
እይው ምን እንዳሉኝ...
“ዘመኑ ያ’ድር ባይ
ልጆች አውቃለሁ ባይ
ጊዜው ነው በራሪ፣ ልጆች አሸባሪ
ከነዚህ መካከል
ሃገር ወዳድ ካለ ይመስክር ፈጣሪ!
ዛሬ ክብር አጥተዋል የሚባርኩ እጆች
ስራቸው የክፋት የዘመኑ ልጆች
ለዚህ ነው ይቺ ሀገር ተረካቢ ያጣች
የቤት ገመናዋን እዳሪ ያወጣች”
...እያሉ ያሙናል
ለወጪ ወራጁ ይጠቁሙቡናል
እኛን ይወቅሳሉ ላንቺ ክሳት ጥቁረት
እኛን ይሰድባሉ ለኪሳቸው እጥረት
እኛን ያደርጋሉ ለፀባቸው ምክንያት
ተስፋን ደበቁብን ነገን እንዳናያት
አየሽው ሀገሬ?!
አንዴ ከዘመን ጋር ከጊዜ ሲያጣሉን
አንዴም ካገራችን ታሪክ ሲነጥሉን
በማይራራ አንደበት ሲያነሱ ሲጥሉን
ሲያሰቃዩን ባጁ
እኛን መኮነኛ ተረት እያበጁ
በሃሜት አረጁ!
እናም ውድ ሀገሬ
በእኔ አትዘኝብኝ አታልቅሽ አይክፋሸ
እኔ ግፍ አልሰራም አንገት የሚያስደፋሽ
እስኪ ልሂድና ደግሞ ልመልከተው
ነገር ይቀል አይደል? ከመራቅ
ከመተው
እናም ከሄድኩበት ስደት እስክመለስ
እውነት ማረፊያዋ ጎጆዋ እስኪቀለስ
አምላክን ለምኝው
አምላክን ጠይቂው እሱ ይነግርሻል
የተደበቀውን እሱ ያሳይሻል...
ደግሞም ፈጣሪሽን
ደግሞም አምላክሽን
ፍርድ ስትለምኚው ከችሎት ስትደርሺ
አሁን የምልሽን ፍፁም እንዳትረሺ
ከውሳኔው በፊት
“እንዲህ ብሏል” በይው
“ጠይቆሀል” በይው
የልቤን ውስጥ ሀዘን ከፍተሽ አቀብይው
“እንዲህ ብሏል” በይው...
“አምላክ ሚዛናዊው ያው
እንደምታውቀው
እነሱስ ያለፉት
ቅድመ አያት በፌሽታ አያቶች በዘፈን
የልጅ ልጅ ልጆች ነን ሀዘን የተረፈን
እናም በሃገሬ
የቀለደ ትውልድ ያጣመማት
ትውልድ
መቀጣት ካለበት፤
እኛነን እነርሱ የሚጠየቁበት???”
እንዲህ ብሏል በይው
የልቤን ውስጥ ሀዘን ከፍተሽ አቀብይው
“ጠይቆሀል” በይው።
(ሳሚ አንተነህ)
Published in
የግጥም ጥግ