በሁለቱም ጉንጮቻቸው እንባቸው ይወርዳል። ጣሪያው ላይ የተስፋ ችቦ ጨብጦ የሚያነድደው መልዐክ፤የተንጠለጠሉ የተስፋ አበባዎች፣የሉም። የሚታያቸው የገረረ በረሃ፣የነደደ ምድረበዳ ነው።ግን በጀርባቸው ተንጋልለው የሚያዩት ወደዚያ ነው።በዚያ ላይ ግራና ቀኛቸው ተኝተው የሚያቃስቱ ሕመምተኞች ድምፅ ይበልጥ የነፍሳቸውን ዜማ እያመሳቀለው ነው።ጉልበታቸው ከድቷቸዋል፤ ድሮ ጎረምሳ እያሉ አልጋውን…

 ዐለም የምትሽከረከረው በዛቢያዋ ብቻ አይደለም፤ሥነ ልቡናዊ ስካር በሚያንገዳግዳቸው ግራ የተጋቡ ሰዎችም ጭምር ነው። ዐለም ላይ ጥፋት መጣ፤ጦርነት ተቀሰቀሰ በተባለ ቁጥር፣ደም የነካው ሰይፍ፣ባሩድ ያጠለሸው ምድር ባየን ጊዜ፣ ሰይጣን ላይ የምንፈርደው ፍርድ ሁሌ ትክክል አይደለም፤ ሌላ ያሸመቀ ሰው ሠራሽ ሰይጣንም አለ። የወደቀ…

(ሂሳዊ አስተያየት፡-‹‹ሚዛን የለሽ ሚዛንና ሰው››)በዚህ ምጥን ሥነ-ጽሑፋዊ የዳሰሳ ፅሁፍ፣ ሁለት ጉምቱ የኪነጥበብ ሰው የሆኑት ሰይፉ መታፈሪያ ፍሬው በ‹‹ውስጠት›› እና አሰፋ ጉያ በ‹‹የከንፈር ወዳጅ›› የግጥም መድበሎቻቸው ያካተቷቸውን ‹‹ሰው እና ሚዛን የለሽ ሚዛን›› ግጥሞችን እቃኛለሁ፡፡ መቃኛዬ ቃል ነው፡፡ ጉድ እኮ ነው!ከላይ ጎባባውን…

እኛ ሀገር የሚጻፉ የልብ ወለድ መጻሕፍትንና ወጣት ደራሲያንን በአዳም ረታ ተጽዕኖ ሥር እንደ ወደቁ አድርጎ የመቀንበብ፣ የመተቸት፣ ሥራቸውን ዋጋ ቢስ ለማድረግ የመሞከር ዝንባሌ (ከትህትና ጋር) በጥንቃቄ መጤን እንዳለበት ይሰማኛል። ያለበለዚያ ግን ይህ ዓይነቱ አካሄድ የከንቱ ፍረጃ ባሕላችን አካል ኾኖ ይቀጥል…