The Legendary Diego Maradona has died at the age of 60 after suffering a cardiac arrest on Wednesday, according to multiple reports. The football legend had a heart attack at his home just two weeks after leaving hospital where he underwent surgery on a blot clot in his brain.
Maradona, regarded as one of the greatest footballers of all time, helped Argentina win the World Cup in 1986, the pinnacle of an iconic career.
Maradona’s Passing
The Argentine news outlet “Clarin” broke the news on Wednesday, describing the news of Maradona’s passing as having a ‘worldwide impact’.
The Legend left hospital on November 11 just eight days after being admitted for emergency brain surgery. The icon was driven away from the private Olivos Clinic just before 6pm on Wednesday as hundreds of fans of photographers tried to get a glimpse of him.
Maradona was hospitalized the previous week and had to have an emergency operation to remove a blood clot from his brain.
His lawyer, Matias Morlahas said that the 60-year-old would continue to receive treatment for alcohol dependency. He was expected to stay in a house near his older daughters.
Maradona, who won the World Cup with Argentina in 1986 and was the coach of Gimnasia y Esgrima in his home country, had been admitted to hospital on several occasions since his retirement. He almost died of cocaine-induced heart failure in 2000 and underwent years of rehabilitation.
The Barcelona Legend, who was well known for having a wild lifestyle during and after his playing days, had a gastric bypass operation to lose weight in 2005 and was once more hospitalized two years later for alcohol-induced hepatitis.
He also fell ill at the last World Cup in Russia, where he was filmed passing out in an executive box when Argentina took on and beat Nigeria in Group D.
(Sada El Balad English, November 25, 2020)

By Hailemariam Desalegn
 

Most Ethiopia analysts or so-called experts on the Horn of Africa are busy these days preaching the need for an all-inclusive national dialogue. They’re also calling for an immediate cessation of hostilities in the conflict between the Ethiopian government and the Tigray People’s Liberation Front (TPLF).
These seemingly benign calls are at face value noble and well-meaning. After all, calling for negotiated peace has become the textbook proposal for resolving conflicts, wherever they arise. I truly believe that most people recommending this approach are well-intentioned outsiders who are merely echoing the conventional wisdom of how one should resolve conflicts in Africa.
The key problem in the international community’s approach to Ethiopia is the assumption of moral equivalence, which leads foreign governments to adopt an attitude of false balance and bothsidesism.
The problem is that such blanket propositions often don’t work. Indeed, Ethiopia’s neighbor South Sudan is a case in point; it is the archetypal example of how such situations tend to be viewed and handled by the international community. When armed conflict within the ruling party of South Sudan broke out after independence, the peace dialogue that followed resulted solely in a power-sharing arrangement, neglecting proper accountability for the mass killings that had occurred.
The key problem in the international community’s initial approach to South Sudan—and now to Ethiopia, which I led as prime minister from 2012 to 2018—is the assumption of moral equivalence, which leads foreign governments to adopt an attitude of false balance and bothsidesism. Facts and details regarding the true nature of conflicts and the forces igniting and driving them are frequently lost in international efforts to broker peace deals that often crumble as soon as they have been signed.
________________________________________
I confess, a TPLF-dominated coalition ruled Ethiopia shrewdly for 27 years. After being forced to give up the reins of power due to popular protests against our economic and political mismanagement—which I was a part of—the TPLF leadership designed and is now executing a strategy meant to capitalize on the propensity of the international community to fall into its default mode of bothsidesism and calls for a negotiated settlement. The TPLF’s leaders are savvy operators who know how susceptible the international community is to such manipulation.
One major component of this formula was to trigger an armed confrontation with the federal government so that the TPLF’s current leaders would be able to secure immunity for their past and present misdeeds and a power-sharing scheme through an internationally brokered deal. Such an agreement would enable the TPLF leadership to exercise influence that exceeds the limited support it enjoys in a country with a population of 110 million. This strategy is contingent upon three premises.
The first premise is the tendency of the international community to ignore complex political and moral realities and call for superficial dialogues that will invariably end up in power-sharing agreements in which rogue actors are rewarded for instigating violence.
The second premise for this strategy is the belief within the TPLF leadership, very often reinforced by the opinion of external analysts and so-called experts, that it is an invincible force that could withstand or even defeat the Ethiopian National Defense Force, as if other Ethiopians are inferior to its members. The fact is all Ethiopians are battle-hardened, not just those in the TPLF. The conventional wisdom is that the TPLF leadership could ensure that any military confrontation with the federal government will be a long, drawn-out, and protracted affair. The TPLF leadership and its army are actually locked in from all sides and will have limited capacity to resist the national army. This borderline-mythical sense that the TPLF leadership is invincible only reinforces its brinkmanship and deadly provocations.
The third factor behind the TPLF leadership’s arrogance is its assumption that, due to the seeds of discord and division it has been sowing within the Ethiopian body politic and the army for decades, it could easily prevail in an armed confrontation against the federal government. Prompted by such miscalculation, the party has now triggered an armed confrontation with the federal government.
The TPLF leadership’s illusions about its invincibility and military prowess are now being dispelled rather quickly. The group’s despicable acts against the Northern Command—attacking its bases and seizing military equipment while allegedly ethnically profiling non-Tigrayan members of the national army and committing heinous acts against them—have strengthened the resolve of the federal government and many Ethiopians to bring criminal elements within the TPLF to justice.
The only thing going according to plan for the TPLF leadership seems to be the chorus of international personalities and actors calling for a dialogue between the federal government and TPLF leaders. As well-meaning as many of the voices calling for negotiations are, they also seem to ignore the Machiavellian and deadly machinations of the remnants of the old TPLF regime and are shying away from blaming them for destabilizing the country.
As well-meaning as many of the voices calling for negotiations are, they also seem to ignore the Machiavellian and deadly machinations of the remnants of the old TPLF regime and are shying away from blaming them for destabilizing the country.
If the TPLF leadership is guaranteed the impunity it desires through an internationally brokered deal, the cause for justice and sustainable peace will be severely harmed. Above all, it creates a precedent for other groupings within the Ethiopian federation to learn the wrong lesson: that violence pays off.
The federal government’s military operations should be completed as quickly as possible and in a manner that minimizes the humanitarian cost of the campaign and brings TPLF leaders to justice while protecting civilians. In the meantime, those who are advocating dialogue with the TPLF leadership should carefully consider the full implications of what they are calling for, as they will be opening a Pandora’s box that other ethnic-based groupings are ready to emulate. Those calling for talks should understand that the very prospect of negotiating with the TPLF’s current leadership is an error—as a matter of both principle and prudence.
In the past few days, the true nature of the TPLF leadership has become clear. A senior spokesperson has publicly admitted that the leadership planned and executed an attack against the Northern Command, massacring those members of the army who resisted, in what he referred to as “anticipatory self-defense.” The alleged heinous crimes the TPLF leadership has committed against civilian populations in places like Mai-Kadra—which have been reported by Amnesty International and should be verified by an independent body—would, if confirmed, demonstrate its genocidal desperation.
The rocket strike against the Eritrean capital, Asmara—carried out in a last-ditch attempt to internationalize the conflict—also shows that the TPLF leadership is a threat to the peace and security of the broader region.
________________________________________
Ethiopians should not be expected to embrace such a sinister and dangerous party in the guise of a so-called all-inclusive dialogue. The TPLF leadership, as it stands, is nothing more than a criminal enterprise that should not be included in any dialogue meant to chart the future of Ethiopia.
Peace-loving members of the TPLF party and the people of the Tigray region at large, along with other Ethiopians, are the true owners of a democratic Ethiopia.
For its part, the federal government must seek to avoid any civilian casualties and protect all civilians affected by the current conflict. Access to humanitarian assistance must be allowed in Tigray. There are also allegations of ethnic profiling of Tigrayans in some corners of federal government entities, and the administration of Prime Minister Abiy Ahmed should investigate these charges as quickly as possible. If verified, this is a dangerous development and should be condemned in no uncertain terms, and the perpetrators should be brought to justice.
Ethiopia should be a place where the constitution and the rule of law prevail so democratization can progress rather than letting our beloved country slide into chaos.
(Foreign Policy, November 24, 2020)

             ሕይወት ደስ አይልም፣ ግና መኖር እዳ ነውና መቋጫውን በውል የማላውቀውን የሕላዌ ጐዳና ተከትዬ በማዝገም ላይ እገኛለሁ፡፡ የኑሮ ግብስብስ ሸክም አጉብጦኛል፡፡ ዛሬም ልክ እንደ ሁልጊዜው ማልጄ ነው ሥራ ቦታ የደረስኩት፡፡ ከካዛንቺስ ለገሀር ለመምጣት ግማሽ ሰአት ብቻ ነው የፈጀብኝ፡፡ የግንበኛው ወዳጄ መሳፍንት ረዳት ሆኜ እዚህ ቦታ መሥራት ከጀመርኩ ሁለት ሳምንት ሆኖኛል፡፡ ከእሱ ጋር የጀመርነው የግንባታ ሥራ ዛሬ ፍጻሜውን ያገኛል፡፡ መሳፍንት የሚከፍለኝ ገንዘብ የአንድ ወር የምግብ ቀለቤን መሸፈን ይችላል፤ቀሪው ገንዘብ ጥቂት አሮጌ መጽሐፎች መግዛት ያስችለኛል፡፡ ከዛ በኋላ ምን እንደሚፈጠር መገመት አልችልም። ወትሮም ረዥም የኑሮ ትልም ኖሮኝ አያውቅም፡፡ የሕይወት ጐዳና ረዥም፣ ጉዞውም ፈጽሞ የማይተነበይ ነው፡፡ ያለፍኩበት የሕይወት መንገድ ይህን እውነት እንድቀበል ተፅእኖ አድርጓል፡፡
የእኔ እና የመሳፍንት ትውውቅ የቆየ ነው። ረዥም ጊዜያትን አብረን ጐዳና ኖረናል፣ አመዳዩንና የቀን ሐሩሩን ችለን፡፡ የጠንካራ ወዳጅነታችን መሠረቱ አብረን ያሳለፍነው የኑሮ ውጣ ውረድ ነው፡፡
“እኔ እምልህ ሀኒባል፣ ባለፈው ስለ አወጋውህ ጉዳይ ምን ወሰንክ?” አለ መሳፍንት የያዘውን የመለሰኛ መፋስ መሬቱ ላይ አኑሮ፣ ጥርብ ድንጋይ ላይ እየተቀመጠ።
“ስለ የቱ ጉዳይ?”
“ከአገር የመውጣቱን ጉዳይ”
“አሁንም በወትሮ አቋሜ እንደረጋሁ ነኝ፣ አገር ለቆ የመሰደድ ሕልም የለኝም፡፡”
“አሁን እየገፋኸው ያለው ኑሮ ተመችቶሀል ማለት ነው?
“ባይመችም ስደትን ግን አልመርጥም። ደግሞም ዳግመኛ ስህተት መሥራት አልፈልግም፡፡” ፊት ለፊቱ ተቀምጬ ሲጋራ ለኮስኩ፡፡
“እኔ ግን በአቋሜ እንደጸናሁ ነኝ፤ ኑሮዬን ለመለወጥ ብቸኛው አማራጭ ሆኖ ያገኘሁት ስደት ብቻ ነው፡፡”
“ብዙዎች የስደትን መጥፎ ገጽታ አይገነዘቡትም፡፡”
“እውነት ነው፣ በስደት ወቅት ብዙ ውጣ ውረድ ያጋጥማል፡፡ ሰው ተስፋው ከተሟጠጠ ግን
ከመሰደድ የተሻለ አማራጭ የለውም።” ከደረት ኪሱ ውስጥ ሲጋራ አውጥቶ አቀጣጠለ፡፡
“በሁሉም ነገር ተስፋ ቆርጠሃል ማለት ነው?”
“አዎ! ከምነግርህ በላይ፡፡ እዚህ አገር እንደምታየው ተስፋን የሚሰጥ አንዳችም ነገር የለም፡፡” አለ ገጹን አጨፍግጎ፡፡ ቀይ ፊቱ ላይ የጐፈረው ሪዙ የተለየ ግርማ ሞገስ ሰጥቶታል፡፡
“አንድ ያቀድኩት ጉዳይ አለ፣ እሱ ከሰመረ በቅርቡ ከአገር እወጣለሁ፡፡”
“አሁንም ወንጀል ለመፈጸም ታቅዳለህ? ለምንድነው ካለፈው ስህተትህ የማትማረው?” አልኩ በቁጣ አፍጥጬበት፡፡
“ይሄ እቅድ ቀሪ ኑሮዬን የሚወስን ነው፡፡ መሞከር ግድ ይለኛል፡፡”
“ብትያዝስ? እስር አይሰለችህም?”
“የሚከውነውን ጉዳይ በወጉ ሳያጤን የሚነሳ እንዝላል እንዳልሆንኩ ታውቃለህ።” አለ ድፍርስ ዐይኖቹን እላዬ ላይ ተክሎ፡፡
“ግን እኮ በተደጋጋሚ ተይዘህ ታስረሀል።”
“እሱ የሆነው በተባባሪዎቼ ሸፍጥ ምክንያት ነው፡፡”
“ለምን ታማኝ የሆኑ ሰዎች ቀድመህ አልመረጥክም?”
“የሰዎችን ልብ ማወቅ አይቻልም፡፡”
“እንዴት?”
“የቅርብ ወዳጄ ያልካቸው ሰዎች ተለውጠው መቃብርህን ሲምሱ ታገኛቸዋለህ፡፡ ወዳጅና ጠላትን ለይቶ ማወቅ ከባድ ጉዳይ ነው፡፡” ቂጡ የደረሰ ሲጋራውን ስቦ ቡሹን መሬት ላይ ጥሎ በእግሩ ረገጠና ከተቀመጠበት ተነሳ፡፡ ንግግሩ የማይታበል ሐቅ ቢሆንም ሙሉ በሙሉ ግን አልተቀበልኩትም፡፡
“ጊዜው እንዴት ነጉዷል እባክህ!” አለ የእጅ ሰአቱን አይቶ፡፡
“ምሳ ሰአት አልፏል፣ እንውጣ፡፡ በዚያውም የማጫውትህ ጉዳይ አለኝ፡፡” ተያይዘን በአቅራቢያችን ወዳለ ምግብ ቤት አመራን፡፡
ምሳ እየበላን ሳለ መሳፍንት ሊፈጽም የወጠነውን ጉዳይ በዝርዝር አወጋኝ፡፡ የአቀደውን የንብረት ዝርፊያ ለመፈጸም ግብረ አበሮቹን በህቡዕ አደራጅቷል፡፡ በምላሹ እቅዱን አውግዤ ጠንካራ ትችት ሰነዘርኩ፡፡
***
ሮማን በተባለች እርጉም (ጓለሞታ ምሁር) ሸፍጥ ከሥራ ገበታዬ ከተሰናበትኩ በኋላ ወደ ካዛንቺስ አቅንቼ መኖር እንደጀመርኩ ሰሞን ነበር ከአስቴር ጋር የተዋወቅኩት፡፡ ከእሷ ጋር የተገናኘነው እዛው ካዛንቺስ አካባቢ የሚገኝ ቬነስ የተባለ ዝነኛ ሆቴል ውስጥ ነው፡፡ በእዛ እለት ወደ ሆቴሉ ያመራሁት አመሻሽ ላይ ነበር፣ ከስራ እንደወጣሁ፡፡ ጥቂት ተስተናጋጅ ነበር ሆቴሉ ውስጥ የነበረው፡፡ በወቅቱ በስፋት ተደማጭ የነበረ የባሕር ማዶ ሙዚቃ ግድግዳው ላይ በተሰቀሉት ድምጽ ማጉያዎች በኩል ጐላ ብሎ ይንቆረቆራል። አስቴር፣ ፊት ለፊቴ ከሚገኘው ቦታ ላይ ተቀምጣ ቢራ እየጠጣች ነበር፡፡ ዐይኖቼ እሷ ላይ ባረፉበት ቅጽበት ነበር በመግነጢሳዊ ውበቷ የተሳብኩት፡፡ ሙሉ ትኩረቷን ዳንስ ወለሉ ላይ ወጥቶ የሚደንሰው አጭር ራሰ በራ ጎልማሳ ላይ አድርጋ እንቅስቃሴውን ትታዘባለች፡፡ ሐምራዊ ጉርድ ቀሚስ ለብሳለች፡፡ በደብዛዛው ብርሃን ውስጥ ስትታይ የተጋነነ ውበት ያላት ትመስላለች፡፡ ከፊል ፊቷን የሸፈነው ረዥም ፀጉሯ ጀርባዋ ላይ ተኝቷል፣ ሰልካካ አፍንጫዋ ላይ የወርቅ ዝማም አድርጋለች፡፡ ዐይኖቿን ከደናሹ ሰውዬ ላይ ነቅላ እኔ ወደ ተቀመጠኩበት አቅጣጫ ስትዞር ዐይን ለዐይን ተጋጨን፡፡ ቀድማ ዐይኖቿን ሰበረችና እግሯን አነባብራ ሲጋራ አቀጣጠለች፡፡ ሆቴሉ ውስጥ ከገባሁበት ጊዜ ጀምሮ በዐይኖቻቸው ሲያባብሉኝና ሲጠቅሱኝ የነበሩት ሁለቱ ሴቶች ከባልኮኒው ተነስተው ወደ ዳንስ ወለሉ አመሩና ራሰ በራውን ጎልማሳ አጅበው መደነስ ጀመሩ፡፡ ውዝዋዜያቸው የሰመረ ውበት አልነበረውም፤ ግዙፍ ዳሌአቸውን (እንጀራቸውን እሚሸምቱበትን) ለማስተዋወቅ ብቻ ወደ ዳንስ ወለሉ የወጡ ይመስላል፡፡ በተለይ የአንደኛዋ ሴት (ወፍራሟ) ተመሳሳይና አሰልቺ እንቅስቃሴ የዳንስ ልምድ እንደሌላት ያሳብቃል፡፡
የሴቶቹን ትእይንት ቸል ብዬ አፍንጫዋን በወርቅ ዝማም ወዳስጌጠችዉ ሴት ሳማትር ዳግም ዐይኖቻችን ተጋጩ፣ በአጸፋው ፈገግታ ለገሰችኝ፡፡ ራሰ በራውን ጎልማሳ አጅበው ሲደንሱ ከነበሩ ሴቶች አንዷ (ወፍሯሟ) ዳንሷን አቋርጣ፣ የፊቷን ላብ በአይበሉባዋ እየጠረገች ወደ መቀመጫዋ ተመለሰች፡፡
ከውጭ የገቡ ሁለት ጐልማሶች ጐኔ ካለው ቦታ መጥተው እንደተቀመጡ ተነሰቼ ወደ አስቴር አመራሁ፡፡
“መቀመጥ እችላለሁ?” አልኩ፤ ፊቷ ቆሜ በትኩረት እያስተዋልኳት፡፡
“ይቻላል” አለች፤ ፈገግ ብላ ፊቷ ወዳለው ሶፋ እየጠቆመች፡፡ እንደ ኮከብ የሚያበሩ ትላልቅ ዐይኖች አሏት፡፡ በቁሜ ቀሚሷ ያልሸፈናቸውን ጭኖቿን በጨረፍታ ገረመምኩና ሶፋው ላይ ተቀመጥኩ፡፡
“ብቻዬን መቀመጡ ደብሮኝ ነው አንቺ ጋ የመጣሁት፡፡”
“ጥሩ አደረክ፣ ከሰው ጋር መጫወት መልካም ነው፡፡” አለች በፈገግታ ተሞልታ፣ ጥርሶቿ በረዶ የመሰሉ ናቸው፡፡
“ሀኒባል እባላለሁ”
“አስቴር” እጅ ለእጅ ተጨባበጥን፡፡
“ታዲያስ? ሥራ እንዴት ነው? ኑሮ…?” አንገቷን ሰብቃ ከፊል ፊቷን አልብሶ የነበረውን ረዥም ፀጉሯን ወደ ጆሮዋ ኋላ መለሰች፡፡
“ሁሉም መልካም ነው” ብርጭቆዬን አንስቼ ተጎነጨሁ፡፡
“በአንቺስ በኩል?”
“የእኛ ሥራ እንደምታየው ነው…” ቢራዋን ተጎንጭታ ትኩረቷን ወደ ዳንስ ወለሉ ትእይንት መለሰች፡፡ በመሐል ጥቁር ጉርድ ቀሚስ የለበሰች ቀይ አጭር ሴት እኛ ወደተቀመጥንበት መጥታ ለአስቴር የሆነ ጉዳይ በጆሮዋ ሹክ ብላት ተመልሳ ሄደች። አጭሯ ሴት ተመልሳ እንደሄደች፣ አስቴር ከመቀመጫዋ ተነስታ እንደምትመለስ ነግራኝ ይቅርታ ጠይቃ ወጥታ ሄደች፡፡
ስገባ ባዶ የነበረው ሆቴል በሰው ተጨናንቋል፡፡ እዛ ሆቴል ከአስቴር ጋር እስከ ሌሊት ድረስ አብረን አመሸን፤ በየመሐሉም እያስነሳኋት አብረን ደነስን፡፡
አስቴርን ተሰናብቼ ሌሊት ላይ ከሆቴሉ ስወጣ ካዛንቺስ ያለ ወትሮዋ አንቀላፍታ ነበር፡፡ ከዛ፣ በድንግዝግዝ ብርሃን በመታገዝ ረዥም መንገድ ከተጓዝኩ በኋላ በአሳር እቤቴ ገባሁ፡፡
በሂደት፣ ከሥራ መልስ አስቴር ወደምትገኝበት ሆቴል ጐራ ማለት አዘወተርኩ፡፡ በዚህም ሰበብ ይበልጥ መቀራረብ ቻልን፡፡ እሷ በማትኖርባቸው ቀናት ቬነስ ሆቴል ውስጥ ማምሸቱን ስለማልወድ በግዴ ወደ ሌሎች ቡና ቤቶች እሰደዳለሁ፡፡
አንድ ቀን የተፈጠረ ክስተት የእኔ እና የአስቴር ግንኙነት ሌላ መልክ እንዲኖረው አደረገ፡፡ በዛ እለት፣ ሥራ አምሽቼ (የግል ጋራጅ ውስጥ ነበር የምሠራው) እኩለ ሌሊት ላይ ወደ ቤቴ የሚወስደውን አውራ መንገድ ይዤ እየገሰገስኩ ነበር፡፡ ከእኔ በተቃራኒ አቅጣጫ አንዲት ሴት ከጥቁር መርሴዲስ መኪና ወርዳ ወደ እኔ መምጣት ጀመረች። እየቀረበችኝ ስትመጣ አስቴር መሆኗን ለየሁ። ሰላምታ ከተለዋወጥን በኋላ ቤቷ ድረስ እንድሸኛት ጠይቃኝ፣ በጨለማ በተዋጠ ጠባብ የኮረኮንች መንገድ ጉዞ ጀመርን፡፡
“የት አምሽተህ ነው?” ያቀፈችውን ቀኝ ክንዴን ይበልጥ አጥብቃ ያዘች፡፡
“ሥራ”
“ሥራ ነው እንዲህ ያጠፋህ?”
“አዎ ሥራ ይበዛል፡፡” አልኩ በደፈናው። መልካም ጠረኗ ከቀዝቃዛው አየር ጋር ተቀላቅሎ በአፍንጫዬ ይሰርጋል፡፡
“ሁሌም አምሽተህ ነው የምትገባው?” ለስላሳ ነው ድምጿ፣ ልክ እንደ አርጋኖን በጆሮ ውስጥ የሚፈስ፡፡
“አይ አልፎ አልፎ ነው”  ክንዴን ለቃ ወገቤን አቀፈች፣ ትከሻዋን አቀፍኳት፡፡ ከዛ፣ አምሽቶ መግባት የሚያስከትለውን ዳፋ እያወጋች፣ ጠባቡን የኮረኮንች መንገድ ጨርሰን ቤቷ ደጅ ደረስን፡፡   
“ግባ?” አለች ወገቤን ለቃ ከቦርሳዋ ውስጥ የግቢ በር ቁልፍ እያወጣች፡፡ አልተግደረደርኩም፣ አብሬአት ወደ ውስጥ ዘለቅኩ፡፡
ከአከራዮቿ ትልቅ ቪላ ቤት ጀርባ የሚገኘው ቤቷ በቁስ የተሞላ ነው፡፡ ከትልቅ አልጋዋ ፊት ለፊት ከሚገኘው ወንበር ላይ እንድቀመጥ ጋበዘችኝና ባለ ትልቅ ታኮ ጫማዋን ቀይራ ወደ ውስጠኛው ክፍል ዘለቀች፡፡ ጥቁር ሹራቧ የደጋን ቅርፅ ያለው ወገቧ ላይ የተስማማ ነው፡፡ የውስጠኛው ክፍል የሚገኘው እኔ ከተቀመጥኩበት ትይዩ ነው፡፡ በመሆኑም፣ እራት ለማቅረብ ስትንጐዳጐድ ትታያለች፡፡ ዱካ ላይ ፊቷን አዙራ ስለ ነበር የተቀመጠችው ለእይታዬ ግልጽ የነበረው አካሏ ጀርባዋ ብቻ ነበር፡፡ ታላቅ ዳሌዋ ዱካውን ሞልቶታል፡፡
ለግማሽ ሰአት ያህል የተንጐዳጐደችበትን ምግብ አቅርባ ከቀማመስን በኋላ ቀድሜ አልጋው ላይ ሰፈርኩ፡፡ ልብሷን ለውጣ መጥታ ጐኔ ተጋደመች፣ ጀርባዋን ሰጥታ፡፡
“ይኸውልህ ኑሮዬ ይህን ይመስላል እንግዲህ”
“ጥሩ ቤት ይዘሻል፣ ኪራዩ ካልተወደደ በቀር” አልኩ ከገባሁበት የሐሳብ ባሕር ወጥቼ ቤቱን እየቃኘሁ፡፡
“ምን ዋጋ አለው፣ ምን ቢያምር የሰው ቤት የሰው ነው፡፡ ድንኳንም እንኳ ቢሆን የራስ ጐጆ ከሆነ ግን ይሞቃል” የራስጌውን መብራት ካበራች በኋላ ተቀናቃኙን ደማቅ ብርሃን ደረገመችው፡፡
“ሀኒባልዬ፤ ጓደኛህ የት ጠፋ?”
“የቱ?”
“ያ ቀልደኛው”
“ሲራክ ነው?”
“ሲራክ ነው ሥሙ? በጣም ተጫዋች ነው። ባለፈው የመጣችሁ እለት እኮ ወጉ አስቆ ሊገለኝ ነበር” መኝታው እንዳልተመቻት አይነት ተነቃንቃ ተጠጋችኝ፡፡
“አዎ፣ በጣም ቀልደኛ ነው” የሚሸተኝ ጠረኗ የቀድሞ አይነት አይደለም፤ ይኸኛው የጽጌረዳ መአዛ አለው፡፡ በመሐላችን ታላቅ ዝምታ ነገሰ፡፡ ከውጪ አስቀያሚ የውሻ ማላዘን ድምፅ ይሰማል፡፡  ለጥቂት ጊዜ ሳመነታ ቆይቼ ወገቧን አቀፍኩ፡፡ ድጋሚ ተነቃንቃ ይበልጥ ተጠጋችኝ፡፡ እጄን ከወገቧ ላይ አሽሽቼ ወደ ጡቶቿ ሰደድኩ። አተኛኘቷን ለውጣ በጀርባዋ ተንጋለለች። ጡቶቿ እንደ እቶን ይፋጃሉ፡፡ በጋራ ለብሰነው የነበረውን አንሶላ ገፋ ወደ እኔ ተስባ መጣችና ጽጌረዳ ከንፈሮቿን ከንፈሮቼ ላይ አኖረች፡፡ ጡቶቿን ጋርዶ የነበረው ቀይ ጡት መሸፈኛ በቦታው አልነበረም፡፡ ወርቃማው ብርሃን የደረንቷና ፊቷን ቅላት አጋኖታል፡፡ የጋመ ገላዋን አቅፌ በውብ ጡቶቿ መሐል ሟሟሁ፣ አልጋው ላይ ድርና ማግ ሆንን፡፡
ሌሊቱ ተሸኝቶ የብርሃን ጐህ ሲቀድ ከእንቅልፌ ነቃሁ፡፡ ወዲያው፣ ድንገት የተወለደ መንፈሴን ክፉኛ ያናወጠ የጥፋተኝነት ስሜት ከበበኝ፡፡
እንዲህ አይነቱ ባሕርይ አብሮኝ የዘለቀ ነው፡፡ አስቴር፣ ጐኔ ተጋድማ እንቅልፏን ትለጥጣለች፡፡ እንዳሻው የተበታተነው ረዥም ፀጉሯ ከፊል የፊቷን ገፅ አልብሷል፣ ከብርድ ልብሱ ሾልኮ የወጣው ቀኝ እግሯን እላዬ ላይ ሰቅላለች፡፡ ተረከዟ ሎሚ የመሰለ ነው፡፡
አድራጐቴ የወለደው ይሉኝታ ሸብቦኝ ከተጋደምኩበት ተነሳሁና ፊቷን ሽሽት በጥድፊያ ልብሴን መለባበስ ጀመርኩ፡፡ ብዙ ጊዜ የሌሎችን በጐነት ለስውር ግላዊ አላማችን እንጠቀምበታለን። እኔም ይችን ገላዋን ሽጣ የምታድር የዋህ ሴት መተኛቴ ትልቅ ፀፀት አሳድሮብኛል፡፡ ለደንቡ ያህል ብጫቂ ወረቀት ላይ አጭር መልዕክት አስፍሬ በችኰላ የአስቴርን ቤት ለቅቄ ወጣሁ፡፡

  በተለይ ላፕቶፕ ካገኘሁ በኋላ ዓለሙን ሁሉ ረስቼዋለሁ፡፡ አንዳንዴ አሳሪዎቼ ቁርስ አምጥተውልኝ ለምሳ በሩን ሲከፍቱ ምግቡን አስቀምጠው በሄዱበት ቦታ እስከሚያገኙት ድረስ ሁሉን ነገር ረሳሁት፡፡
ዋናዎቹ መርማሪዎች ለወራት ይጠፋሉ። ግንኙነቴ ከጠባቂዎቼ ብቻ ጋር ሆኗል፡፡ እነዚያ ከመጀመሪያ ጀምረው የነበሩ አጭርና ደግ፣ ረጅምና ክፉ ጠባቂዎች አልተቀየሩም። አጭሩ ደግነቱ አልተጓደለም፡፡ ረዥሙ ክፋቱ አልቀነሰም፡፡ አሁንም ሽንት ቤት ስቀመጥ የሽንት ቤት በሩን ይዞ እንደቆመ ነው፡፡ በየወሩና በየሁለት ወሩ የሚቀያየሩ ደግ ከሚባሉ አንስቶ ክፉ የሚባሉ ያሉበት ነው፡፡ አንዳቸውም አማረውኝ አያውቁም። እንዲያውም አንዳንዶቹ ለእኔ ሲሉ አለቆቻቸው ቢያውቁ ሊያስጠይቃቸው የሚችል ስራ ደብቀው ሰርተዋል፡፡
አጭሩና ደጉ፤ መድሃኒት አላድን ያለው እከኬ በጣም ያሳስበው ነበር፡፡ በተለይ አንድ ማለዳ ሲከፍት እጄን በቱታ ገመድ አስሬ አይቶ፤
“ለምን?” ብሎ ጠየቀኝ፤
“ማታ ማታ እግሬን እያከኩ እንዳላደማው እጄን ማሰር መጀመሬን” ነገርኩት፡፡
መድሃኒት እንደ ተሰጠኝና እንደማይሰራ ስላወቀ የራሱን መፍትሄ ለመስጠት ወሰነ። ብቻዬን ስሆን በሬን ይከፍትና ያለ ምንም አይን መጋረጃ እነሱ ወደ ሚታጠቡበት ክፍል ይወስደኛል፡፡ እዛ ክፍል ውስጥ ፀሃይ በመስኮት ትገባለች፡፡ በመስኮቱ በኩል የሚታየው ትልቅ የግንብ አጥር ብቻ ነው፡፡ ሌላ ምንም አይታይም፡፡
“እዚህ ገንዳ ላይ ተቀምጠህ ይህን እግርህን ጸሃይ አስመታው፡፡ ጸሀይ ስለማታገኝ ይሆናል የሚያሳክክህ” ይለኛል፡፡
ለጥቂት ደቂቃዎችም ቢሆን ሌሎች ጠባቂዎች እስኪመጡ ወይም የሰው ድምፅ እስኪሰማ እዛው አጠገቤ ቆሞ ጸሃይ እንዲመታኝ ያደርጋል፡፡ ትንሽ ኮሽ የሚል ነገር ሲሰማ በጥድፊያ ወደ ክፍሌ መልሶ ይቆልፍብኛል፡፡
ይህ ሰው “አንድ ቀን የሚነበብ አመጣሁልህ”  ብሎ አንድ መጽሐፍ ደብቆ ሰጠኝ፡፡ እስር ቤት ያየሁት የመጀመሪያ መፅሐፍ ነው፡፡
“ሌሎች ጠባቂዎች እንዳያዩህ ደብቀህ አንብብ፡፡ ድንገት እንደው አንድ ነገር ቢመጣም፣ ለሽንት ስወጣ ሽንት ቤት ውስጥ ያለው ኮመዲኖ ላይ አገኘሁት በላቸው” አለኝ የመጽሐፉ ስም “ሮዛ” የሚል ነበር። ሽፋኑ፣ አንዲት ውበት ያላት ሴት፣ ረጅም እግሯንና ጭኗን ጨምሮ የሚያሳይ ክፍት ቀሚስ ለብሳ የተነሳችው ፎቶ ግራፍ ነው። “ሮዛ መሆኗ ነው” መሰለኝ፡፡ ስለ ከተማ የሴትና የወሲብ ንግድ የሚያወራ አስገራሚ መጽሐፍ ነው። የወሲብ ንግዱን ብቻ ሳይሆን ወሲብንም በግልጽ የሚያቀርብ መጽሐፍ ነው፡፡ ይህንን መጽሐፍ ጠባቂው የሠጠኝ ላፕቶፕ ከመፈቀዱ በፊት ነበር፡፡ ስንት ጊዜ ደጋግሜ እንዳነበብኩት አላውቅም። ደግሞ በመነበብ ሪከርድ የሰበረ መፅሐፍ ይመስለኛል፡፡
በሌላም አጋጣሚ አጭሩ ደግ ሰው ያደረገውን ነገር ሳስታውስ የት አገኘዋለሁ እላለሁ፡፡ ታሪክ እንዲህ ነው፡፡ ለእኔ ምግብ እንድትሰራ የተመደበችው ሰራተኛ ከጠባቂዎቹ ጋር ተጣላች፡፡ ሲጨቃጨቁ ይሰማኛል፡፡ ያው በትግርኛ ነው፡፡ ምን እንዳደረጓት አላውቅም፡፡
“ለእናንተ ምግብ እንድሰራ አልመጣሁም፤ ከአሁን በኋላ እያንዳንድሽ የራስሽን ሰርተሽ ብይ” አለቻቸው፡፡ በዚህ የተነሳ እዛው የታሰርኩበት ቤት ውስጥ ምግብ መስራት ተጀመረ፡፡ ሲያቁላሉ ሲጠብሱ፤ ሽታው ወጥ ቤቱ ከነበረበት እያለፈ በበሩ ስር እኔ የታሰርኩበት ክፍል ይመጣል፡፡ አንድ ለት ታዲያ ደጉ ሰውዬ የእኔን ምሳ ይዞ መጣና፤
“ወንበር ላይ ተቀምጦ ምግብ መብላት አልናፈቀህም? ተነስ ዛሬ ሌላ ጋ ነው የምትበላው” አለኝ፡፡ ተያይዘን በኮሪደሩ አልፈን ሳሎን ቤቱን በቀኝ፤የነሱን ሽንት ቤት በግራ ትተን፤አንድ ትልቅ ወጥ ቤት ውስጥ ገባን፡፡ ወጥ ቤቱ ብዙ መስኮቶች ቢኖሩትም ሁሉም ተዘግተዋል፡፡ መብራት በርቷል፡፡ ቤቱ ማሰሪያ ከመሆኑ በፊት በደጉ ዘመን ዘመናዊ የነበረ ወጥ ቤት እንደነበረው የሚያሳዩ የተሰባበሩና ያረጁ ብዙ ነገሮች አሉት፡፡ አንድ ጥቂት ወንበሮች ያሉት ትንሽ ጠረጴዛም አለው፡፡
“እዚህ ተቀመጥና ብላ፡፡ እኔ ምሳዬን እሰራለሁ” ብሎ እዛው አጠገቤ ሽንኩርት መላጡን ተያያዘው፡፡ በአንድ ትንሽ መሬት ላይ በምትቀመጥ የኤሌክትሪክ ምድጃ ላይ ብረት ድስቱን  ጥዶ ሽንኩርቱን ማቁላላት ጀመረ፡፡ የሚሰራው ለራሱ ብቻ ነው፡፡ እኔ እየበላሁ እሱ ወጥ እየሰራ  ሞባይሉን አውጥቶ እንደ ቴሌቪዥን ግድግዳ አስደግፎ የቪድዮ ሙዚቃ ከፈተ፡፡ ለመጀመሪያ ጊዜ  ስለ ራሱ ጥቂት ነገር ነገረኝ፡፡ የእናቱ ቤተሰቦች በሴት አያቱ በኩል ከጎንደር ወደ ትግራይ በትዳር የሄዱ ጎንደሬዎች እንደነበሩ አጫወተኝ።  እኔም “የዚህ ሰው የተለየ ደግነት በዚህ በቀጭን ክር ከአማራ ጋር በተሳሰረ ደሙ ይሆን?”  እያልኩ አዳመጥኩት፡፡
ይህንን እንዳልልም ደግሞ ሌላው ጠባቂ ምንም አይነት የጎንደር ደም የሌለው፣ በበአል ቀን ስለኔ የሚሰማው ጭንቀት የሚያስገርመኝ ሆኗል፡፡ በበአል ቀን ጠባቂዎቹ ወደ ቤታቸው እንዲሄዱ ስለ ሚፈቀድ ሁሌም ቤቱ ውስጥ አንድ ሰው ብቻ ነው የሚቀረው፡፡ አንዱ ደርሶ ሲመለስ አንዱ ይሄዳል፡፡
ይህ ከሁሉም ጠባቂዎች ጠቆር ያለ መልክና በጣም ስል አፍንጫ ያለው ወጣት፣ የበአል ቀን ተረኛ ከሆነ፣ ለኔ ብሎ ከቤቱ ይዞ የማያመጣው ምግብ አልነበረም፡፡ የተመደበችልኝ መጋቢ ከምትሰራው ውጪ ለኔ ምግብ መስጠት የተከለከለ መሆኑን እያወቀ፤ #ሚስቴ የሰራችው ነው፤ እባክህ ትንሽ ቅመስ” እያለ በተለያየ ጊዜዎች ጋብዞኛል፡፡ እኔም ደረቅ ከሆኑ ነገሮች ውጪ ሌላውን ለምን እንደማልበላ በመግለጽ በዳቦና በደረቅ ቂጣው ተወስኜ ግብዣውን ተቀብያለሁ፡፡ ጠባቂዬ ይህን እንዲያደርግ የሚያደርገው የራሱ ምክንያት አለው፡፡
ወጣቱ በጣም ኳስ ይወዳል፡፡ አንድ ቀን ምግብ ሲያመጣልኝ ጆሮው ላይ ማድመጫ ተክሎ ሬዲዮ  እያዳመጠ ነበር፡፡
“ምን እየሠማህ ነው?” አልኩት፡፡
“ኳስ ጨዋታ---የእንግሊዝ ፕሪሚየር ሊግ”አለኝ፡፡
“አ የዛሬን አያርገውና እኔም የአርሰናል ደጋፊ ነበርኩ” አልኩት፡፡
ለካ እሱም አርሰናልን ልቡ እስከሚጠፋ የሚደግፍ ሰው ነው፡፡ ከዛ ቀን በኋላ ሁሉም ነገር ቀርቶ ወዳጅ ሆንን፡፡ ብቻውን የሆነ እለትና አርሰናል የሚጫወት ከሆነ በሬን ይከፍታል፡፡ በር ላይ ይቆምና አንዱን የጆሮ ማዳመጫ አውጥቶ እኔ እንዳዳምጥ ይሰጠኛል፡፡
 ሁለታችንም ብስራት የሚባል የኤፍኤም ሬዲዮ ጣቢያ በአማርኛ የሚያስተላልፈውን ግጥሚያ እናዳምጣለን፡፡ የጋዜጠኞቹ አቀራረብ በጣም የሚያስደንቅ ነው። የሁለታችንንም ልብ ጉሮሯችን ስር ገብቶ እንዲቀራረብ የሚያደርግ ዘገባ ነው የሚያስተላልፉት፡፡ እኔና ጠባቂዬ አርሰናል ሲያሸንፍ ተደስተን፣ ሲሸነፍ ተኳርፈን እንለያያለን፡፡ አንዳንድ ጊዜ ካልተመቸው ሌሊትም ቢሆን በር ከፍቶ “አርሰናል በዚህ ውጤት አሸንፏል”  ይለኛል፡፡ ይህን ሲያደርግ አለቃው እንዳይጠራጠረው ድምጹን ከፍ አድርጎ “አንኳኳህ መሰለኝ” ይለኛል፡፡ እኔም አንዳንድ ቀን ለመተባበር “አዎ ሆዴን ጎርብጦኛል፤ ሽንት ቤት መሄድ እፈልጋለሁ” እላለሁ። ለማስመሰልም ሽንት ቤት እሄዳለሁ፡፡ አንዳንድ ቀን “ውጤት እነግርሃለሁ” ብሎ ቃል ገብቶ ይጠፋል፡፡ ከጥቂት ጊዜ በኋላ ለምን እንደሚጠፋ ገባኝ። የሚጠፋው አርሰናል ሲሸነፍ ብቻ ነው፡፡
የዚህ ጠባቂ ድርጊት የሚያሳየው የሰው ልጅ የማንነቱ መገለጫ ብዙ መሆናቸውን ነው፡፡ ይህ ጠባቂ በሌሎች ጉዳዮች ከትግራዋይ ዝርያዎች ጋር በአንድ ላይ ሊቆም ይችላል፡፡ በአንዳንድ ጉዳዮች ደግሞ ላይቆም ይችላል፡፡ በአርሰናል ጉዳይ ከመጡበት ከእኔ ጋር አንድ ሆኖ ትግራዮችን ግብ ግብ ሊገጥም እንደሚችል ነው፡፡ የዘር ፖለቲካ አራማጆች፣ ሰውን በዘሩ ብቻ ለመግለጽ የሚያደርጉትን የተሳሳተ ድርጊት ኪሳራ የሚያሳይ መረጃ ነው፡፡ ለኔ በሰዎች መካከል ዘርን አቋርጠው የሚሄዱ ተመሳሳይነቶች በዘር ላይ ከተመሰረቱ ተመሳሳይነቶች የሚበዙ መሆናቸውን ስለማውቅ በጠባቂዬ ድርጊት አልተገረምኩም፡፡
#አጭሩ ደጉና ይህ አርሰናልን ከልቡ የሚደግፈው ጠባቂ የት ደርሰው ይሆን?;
(ከአንዳርጋቸው ጽጌ "የታፋኙ ማስታወሻ" አዲስ መጽሐፍ የተቀነጨበ)

 የአለማችንን ከተሞች የኑሮ ውድነት ሁኔታ በመገምገም በየአመቱ የአገራትን ደረጃ የሚያወጣው የኢኮኖሚስት መጽሄት የምርመራ ክፍል ከሰሞኑም የ2020 የፈረንጆች አመት ሪፖርቱን ይፋ ያደረገ ሲሆን፣ የስዊዘርላንዷ ዙሪክ፣ የፈረንሳዩዋ ፓሪስ እና የቻይናዋ ሆንግ ኮንግ የአለማችን እጅግ ውድ ከተሞች በመሆን የአንደኛ ደረጃን ይዘዋል፡፡
የኮሮና ቫይረስ ወረርሽኝ በከተሞች የሸቀጦችና አገልግሎቶች ዋጋ ላይ ከፍተኛ ለውጥ ማምጣቱን የጠቆመው ሪፖርቱ፤ በኑሮ ውድነት ሲንጋፖር የአራተኛ፣ ቴል አቪቭ እና ኦሳካ የአምስተኛ፣ ጄኔቫ እና ኒውዮርክ የሰባተኛ፣ ኮፐንሃገን እና ሎሳንጀለስ ደግሞ የዘጠነኛ ደረጃን መያዛቸውን አመልክቷል፡፡
ከ130 በላይ በሚሆኑ የአለማችን ከተሞች በአመቱ ያደረገውን ጥናት መሰረት አድርጎ ተቋሙ ይፋ ያደረገውን የ2020 አለማቀፍ የከተሞች የኑሮ ውድነት ሁኔታ ሪፖርት ጠቅሶ ቢቢሲ እንደዘገበው፣ የቻይና እና የአሜሪካ ፍጥጫ መባባሱን ተከትሎ በርካታ የቻይና ከተሞች በዝርዝሩ ውስጥ በቀዳሚነት መካተታቸውንና የሁለቱ አገራት የቴክኖሎጂ ኩባንያዎች ፉክክር የተለያዩ ሸቀጦች ዋጋ እንዲንር ምክንያት መሆኑንም አስረድቷል፡፡
ከአምናው ጋር ሲነጻጸር በአሜሪካ፣ አፍሪካና ምስራቅ አውሮፓ ከተሞች የኑሮ ውድነት ሁኔታው ዘንድሮ ቅናሽ ማሳየቱን የጠቆመው ዘገባው፣ በአንጻሩ በምዕራብ አውሮፓ አገራት ግን የኑሮ ውድነት መባባሱንና ከአስሩ የአመቱ ውድ ከተሞች መካከል አራቱ በምዕራብ አውሮፓ እንደሚገኙም  ገልጧል፡፡
በሌላ አለማቀፍ ዜና ደግሞ፣ በኢንተርኔት አማካይነት የሚፈጸሙ ወንጀሎች በአለማቀፍ ደረጃ እየተባባሱ መምጣታቸውንና በመጪው የፈረንጆች አመት 2021 አለማችን በመሰል ወንጀለኞች በያንዳንዱ ደቂቃ 11.4 ሚሊዮን ዶላር ያህል ታጣለች ተብሎ እንደሚጠበቅ ተነግሯል፡፡
የአለም የኢኮኖሚ ፎረም ከሰሞኑ ለንባብ ባበቃው መረጃ እንዳለው፣ አለማችን በኢንተርኔትና በቴክኖሎጂ ላይ ያላት ጥገኝነት እየጨመረ ከመሄዱ ጋር በተያያዘ በመስኩ የሚፈጸሙ ወንጀሎች ከፍተኛ ኪሳራ የማድረስ ዕድላቸው ከፍተኛ እንደሚሆን ይጠበቃል፡፡
በቅርቡ በተከናወነ አንድ አለማቀፍ ጥናት፣ በኢንተርኔት አማካይነት ለሚፈጸሙ የመረጃ ምንተፋና ተያያዥ ወንጀሎች የሚጋለጡ ኩባንያዎች ቁጥር በከፍተኛ ሁኔታ መጨመሩን ያስታወሰው መረጃው፤ ካለፈው ጥር ወር አንስቶ በኢንተርኔት የሚፈጸሙ ወንጀሎች በእጥፍ ያህል ማደጉንም አመልክቷል፡፡

 “ካታላን ኢንስቲቲዩት ኦፍ ስፔስ ስተዲስ” የተባለው የጠፈር ምርምር ተቋም፣ ሳይንቲስቶች በማርስ ፕላኔት ላይ “ኑዋ” የተሰኘች ከተማ ለመቆርቆር ዕቅድ ይዘው እየሰሩ እንደሚገኙ ሲጂቲቼን ዘግቧል፡፡
ሳይንቲስቶቹ በማርስ ላይ አዲስ ከተማ ለመቆርቆር የቀረጹትን “ኑዋ ፕሮግራም” የተሰኘ በአይነቱ አዲስ ፕሮጀክት በመጪዎቹ 30 አመታት ጊዜ ውስጥ ለማሳካት ማሰባቸውን የጠቆመው ዘገባው፣ ከተማዋ እስከ 250 ሺህ ነዋሪዎችን የማስተናገድ አቅም እንደሚኖራትም ገልጧል፡፡
የከተማዋን ንድፍ የሚሰራው አልፈርዶ ሙኖዝ የተባለ ታዋቂ አርክቴክት እንደሆነ የገለጸው ዘገባው፣ የከተማዋን አጠቃላይ ግንባታ ለማጠናቀቅ የሚውለውን ወጪ የሚሸፍነው ተቋሙ እንደሆነም አክሎ ገልጧል።

  የሩስያውን ፕሬዚዳንት ቭላድሚር ፑቲንን ከተጠያቂነት ለማዳን ተብሎ የታሰበ ነው የተባለውንና የአገሪቱ ፕሬዚዳንቶች መንበረ ስልጣናቸውን ከለቀቁ በኋላ ከእነ ቤተሰባቸው በወንጀል እንዳይከሰሱ ዋስትና የሚሰጠው አወዛጋቢ ረቂቅ ህግ ባለፈው ማክሰኞ በሩስያ ፓርላማ አባላት ሙሉ ድጋፍ ማግኘቱን ዘ ሰን ዘግቧል፡፡
የ68 አመቱን ፕሬዚዳንት ፑቲን ብቻ ሳይሆን መላ ቤተሰባቸውን ከህግ ተጠያቂነት ነጻ የሚያወጣው ይህ ረቂቅ ህግ፣ ቤተሰቡ የወንጀልም ሆነ የአስተዳደር ጥፋት ቢፈጽሙ እንዳይጠየቁ፤ እንዳይታሰሩ፣ ምርመራ እንዳይደረግባቸውና ቤት ንብረታቸው እንዳይፈተሽ ዋስትና የሚሰጥ እንደሆነ ዘገባው አመልክቷል፡፡
በፓርላማው አባላት ድጋፍ ያገኘው ረቂቅ ህጉ በቀጣይም ወደ ላይኛው ምክር ቤት ተልኮ ድምጽ እንደሚሰጥበት የጠቆመው ዘገባው፣ ከምክር ቤቱ አባላት አብዛኞቹ የፕሬዚዳንት ፑቲን ደጋፊዎች በመሆናቸው ህጉ የመጽደቅ ዕድሉ እጅግ ሰፊ ነው መባሉንም ገልጧል፡፡
ረቂቅ ህጉ ባለፈው ሃምሌ ወር የተደረገው ህገ መንግስታዊ ማሻሻያ አካል እንደሆነ ያስታወሰው ዘገባው፤ ማሻሻያው አራተኛ የስልጣን ዘመናቸው በ2024 የሚያበቃው ፕሬዚዳንት ፑቲን ለተጨማሪ ሁለት የስልጣን ዘመናት ወይም 12 አመታት በስልጣን ላይ እንዲቆዩ የሚፈቅድ በመሆኑ በብዙዎች ሲተች መቆየቱንም አክሎ ገልጧል፡፡

  በተለያዩ የሙያ መስኮች ታዋቂነትን ያተረፉ ከዚህ አለም በሞት የተለዩ የአለማችን ዝነኞችን ገቢ በማስላት በየአመቱ ይፋ የሚያደርገው ታዋቂው ፎርብስ መጽሄት፣ ከቀናት በፊትም የ2020 ሪፖርቱን ያወጣ ሲሆን እውቁ የፖፕ ሙዚቃ አቀንቃኝ ማይክል ጃክሰን በ48 ሚሊዮን ዶላር ገቢ የ1ኛ ደረጃን ይዟል፡፡
ዝነኞቹ በህይወት በነበሩባቸው ጊዜያት በሰሯቸው ስራዎችና በፈጸሟቸው ቀጣይ የቢዝነስ ስምምነቶች እንዲሁም የፈጠራ ሃብት መብት ገቢዎች አማካይነት እስከ ጥቅምት ወር 2020 ድረስ በነበሩት 12 ወራት ያገኙትን ገቢ በማጥናት ደረጃ የሰጠው ፎርብስ መጽሄት፤ የህጻናት መጽሐፍት ደራሲው ቴዎዶር ሲዩስ በ33 ሚሊዮን ዶላር፣ ቻርለስ ኤም ሹልዝ በ32.5 ሚሊዮን ዶላር የሁለተኛና ሶስተኛ ደረጃ፣ አርኖልድ ፓልመር በ30 ሚሊዮን ዶላር የአራተኛ ደረጃን መያዛቸውንም አመልክቷል፡፡
ታዋቂው ድምጻዊ ኤልቪስ ፕሪስሊ በ23 ሚሊዮን ዶላር የአምስተኛ፣ ከወራት በፊት በሄሊኮፕተር አደጋ ከዚህ አለም በሞት የተለየው ታዋቂው አሜሪካዊ የቅርጫት ኳስ ኮከብ ኮቢ ብርያንት በ20 ሚሊዮን ዶላር የስድስተኛ፣ በ21 አመቱ የተቀጨው ራፐር ጁስ ወርልድ ደግሞ በ15 ሚሊዮን ዶላር የሰባተኛ ደረጃን መያዛቸውም ተነግሯል፡፡
በተወለደ በ36ኛ አመቱ በሞት የተለየው የሬጌው ንጉስ ቦብ ማርሌ በ14 ሚሊዮን ዶላር የስምንተኛ፣ ታዋቂው ድምጻዊ ጆን ሌነን በ13 ሚሊዮን ዶላር የዘጠነኛ፣ የፖፕ ሙዚቃ አቀንቃኙ ፕሪንስ በ 10 ሚሊዮን ዶላር የአስረኛ ደረጃን ይዘዋል፡፡